Bir Kıssa Bin Hisse - Asıl Zenginlik (Sacit Onan)

ASIL ZENGİNLİK

Başlangıçta Türkistan taraflarında bir bölgenin hükümdarı, yani dünya sultanı iken vaki olan bazı ikazlarla hükümdarlığını bırakıp maneviyat sultanı olmaya azmeden, bunu da gerçekten başaran İbrahim Ethem, dünya malına o kadar tenezzülsüzdü ki kimseden bir şey istemez ve beklemezdi. Nefsini yokluğa ve mahrumiyete o derece alıştırmıştı ki bir benzerine rastlanamazdı.

Bir gün büyük velilerden çağdaşı ve hemşerisi Şakik Belhi ile karşılaştı ve ona sordu:

-Ey Şakik nasıl geçiniyorsun?

Şakik Belhi cevap verdi:

-Bulunca yiyoruz, bulamayınca sabrediyoruz.

İbrahim Ethem:

-Horasan'ın köpekleri de aynı şeyi yapıyorlar. Bulunca yiyorlar bulamayınca sabrediyorlar, diye karşılık verdi.

Belhi sordu:

-Peki siz ne yapıyorsunuz?

-Biz bulunca dağıtıyoruz, bulamayınca sabrediyoruz.

Bizim İbrahim Ethem Hazretleri hakkında söylemek istediğimiz bu değil. İbrahim Ethem’in amaç edindiği ve ulaşmayı başardığı yokluk ve mahrumiyeti o drece aşikar, o derece göze batıcıydı ki görenlerde kendisine yardım hissi uyandırıyordu.

Varlıklı bir kişi İbrahim Ethem’e yardım etmek istedi. İbrahim Ethem:

-Yardımını gerçekten zenginsen kabul ederim, dedi.

Adam gerçekten zengin olduğunu, bir şeye ihtiyacı bulunmadığını söyledi.

Büyük veli sordu:

-Ne kadar paran var?

-3 bin altınım var.

-4 bin olmasını istemez misin?

-Elbette isterim.

-5 bin olmasını?

-E tabi isterim.

-10 bin altının olsa çok sevinirinsin değil mi?

-Şüphesiz çok memnun olurum.

-Zengin olduğunu söylüyorsun ama sen gerçekte züğürdün birisin. Sen 10 bin değil 100 bin altının olsa yine kanaat etmez fazlasını istersin. Kanaati olmayan insan zengin sayılmaz. Gerçekten zengin olsaydın yardımını kabul edecektim.


Kaynak: turkulak.com